Dah lama tak cerita pasal aiesyah… ok bonda story sikit…
Dah 2 minggu bawa aiesyah temankan bonda pergi check up kat klinik. Saja je bawak aiesyah buat peneman. Selalu bonda pergi sesorang jer. Bonda bonda pick aiesyah dari tadika pukul 12 dan terus ke bangi.
Minggu lepas bonda bawa aiesyah, aiesyah nakal lah sangat. Satu klinik tu aiesyah buat macam playground. Mulut aiesyah tak behenti bercakap dan menyanyi. Sampai masuk bilik doctor pun aiesyah buat tak hairan. Aiesyah terus mengomel menyanyi dan melompat. Sampai kepala doctor K tu senget pandang aiesyah.
Doc: She’s very happy kid. Ada tak sesuatu yang boleh buat dia fokus…
Bonda: Dia suka baca buku dan watching TV. Boleh berejam.
Doc : If that so… tak apalah… saya takut dia hyper… sebab doktor tengok dia tak duduk diam langsung…
Bonda: ??? (dah kronik anak aku sampai doc suspect aiesyah hyper)
Ha ha… termalu sekejap dengan doctor. Nak cam ner aiesyah… bonda dah tak larat nak tegah mulut, tangan, kaki aiesyah yang tak tau erti penat dan letih.
Tapi doctor pesan suruh bonda biarkan je aiesyah macam tu… kata doctor bila aiesyah main… lagi banyak aiesyah main… brain lagi develop. Children have its’ own imagination without limit. Jadi kata doctor biarkan sahaja selagi tak mencederakan diri sendiri…. Kita sendiri tak tau dia tengah bayangkan main apa sesorang tu… Emmm sejuk sikit hati bonda ni.
Sambil tunggu bil bonda tengok aiesyah berjalan dari hujung dinding ke hujung dinding klinik sambil tadah tangan. Emm baca surah fatihah dan surah al-ikhlas… tapi bonda dan aiesyah sahajalah yang faham… orang lain yang dok perati aiesyah tak faham pun doa apa yang aiesyah dok mundar-mandir tadah tangan sambil mulut terkumat kamit bahasa yang tak difahami…
Minggu ni bonda bawa aiesyah lagi. Tapi minggu ni aiesyah baik sikit. Tak adalah berlari kesana sini macam minggu lepas. Tapi aiesyah buat mini konsert kat klinik. Kat klinik tu ada meja kopi yang besar… aiesyah naik dan berdiri atas tu… sambil lompat menari… buat lenggok tangan… semua lagu aiesyah nyanyi. Lagu yang teacher ajar kat sekolah… lagu yang bonda ajar… dan lagu yang tok wan ajar, lagu yang dora, barney dan mickey ajar…semua aiesyah balun dari awal masuk klinik sampai bonda jumpa doctor… kuat pulak aieyah nyanyi… tak segan… satu klinik tu terhibur denan aiesyah… sesekali aiesyah tiru gaya teacher fika.
‘ok. Lets sing together. 1-2-3 (sambil jari jemari ditunjukkan satu dua tiga)
If you happy and you know u clap your hand…….”
Tapi paling tak tahan aieyah suruh bonda ikut semua gerak geri lagu aiesyah tu… kalau bonda tak ikut nanti aiesyah nangis… ye lah aiesyah kan tengah membayangkan aieyah tu teacher kan… dengan berat hati bonda pun follow lah semua gerak lagu aiesyah tu pelan-pelan tak nak kasi mak-mak dan bapak-bapak orang lain nampak macam dua beranak tengah buat konsert…
“cepat bonda cepat… macam ni… a big watermelon” sambil tangan di bulatkan.” Cepat bonda cepat macam ni… nyanyi jugak bonda.. nyanyi…”
Nasib baiklah kelibat ayah dah sampai…. Boleh ayah bawak aiesyah jejalan kat luar sebelum giliran bonda masuk jumpa doctor….
“ok bonda wait ye. Wait… nanti kita nyanyi sama sama lagi” sambil berlalu dengan ayah…
tempat berlangsungnya mini konsert aiesyah.... |
No comments:
Post a Comment